“…ความทุกข์ของมนุษย์ก็มีสองประเภท ประเภทหนึ่งก็เป็นเรื่องธรรมดาที่เกิดจากการที่เราเป็นสัตว์ที่มีเรื่องการเกิด แก่ เจ็บตายเป็นธรรมดา แต่มีความทุกข์อีกส่วนหนึ่ง อีกประเภทหนึ่งที่เกิดจากความไม่เข้าใจตัวเอง พระพุทธองค์สั่งสอนว่า เมื่อเราขาดความรู้ความเข้าใจ ในความเป็นมนุษย์ของเราแล้ว กิเลสสิ่งเศร้าหมองจะครอบงำจิตใจ นั้นอวิชชา ความไม่รู้ไม่เข้าใจและกิเลสที่เกิดขึ้นในจิตใจของเราแต่ละคน เป็นเหตุสำคัญของปัญหาของมนุษย์ ไม่ว่าปัญหาระดับบุคคล ระดับครอบครัว ระดับชุมชน ระดับสังคมหรือแม้แต่ระหว่างประเทศก็ตาม นั้นการแก้ปัญหา ของมนุษย์นั้น ต้องแก้ทั้งด้านนอกและด้านในไปพร้อมๆกัน ถ้าเราคิดจะแก้เฉพาะในด้านรัฐธรรมนูญ กฎหมายบ้านเมือง ประเพณี ธรรมเนียม กติกาอะไรต่างๆ นั้นจะได้แต่เพียงบางส่วน แต่การที่เราจะทำให้โลกนี้ดีขึ้นจริงๆ ต้องมีการฝึกด้านใน พร้อมๆกับการปรับปรุงแก้ไขโลกทางวัตถุ ไม่ใช่ว่าพระะพุทธศาสนาละเลยทางด้านวัตถุ เพียงแต่เตือนเราว่า ถ้าเราละเลยทางด้านภายในนั้น ความเพียรพยายามที่จะสร้างโลกที่น่าอยู่ของเราคงไม่ประสบความสำเร็จ….”
You may also like
โดย หลวงพ่อสนอง กตปุญโญ กายของเรานี้เป็นของพ่อแม่ให้มาทั้งหมด เจ้าของเดิมก็คือพ่อแม่นั่นเอง มาจากข้าวสุกขนมสดที่พ่อแม่เคี้ยวกินเป็นเลือดเป็นเนื้อเป็นน้ำเหลือง หรือเป็นการป้อนข้าวป้อนน้ำนมให้เราจนเจริญเติบโตมาถึงทุกวันนี้ ร่างกายของเรานี้จึงไม่ใช่ของใครเลย นอกจากของพ่อแม่ ฉะนั้น เราอย่าคิดโกรธเกลียดพ่อแม่เลย อย่าได้คิดถกเถียงดื้อรั้นด่าตีพ่อแม่เลย เพราะการกระทำเช่นนั้นล้วนเป็นการเนรคุณและเป็นบาปกรรมที่ใช้ไม่หมดลบล้างไม่ได้ มีเพียงบุญกุศลเท่านั้นที่จะให้พ่อแม่ ให้แต่ความดีอย่างเดียวสำหรับพ่อแม่ ให้พูดดีอย่างเดียว ให้ทำดีอย่างเดียวจึงจะเป็นการตอบแทน ถ้าพูดไม่ดีทำไม่ดีก็มีแต่เวรมีแต่กรรม มีแต่หนี้สินอยู่ตลอดเวลา วันนี้เรามาชดใช้บุญคุณของพ่อแม่ ด้วยการมาภาวนาให้จิตของเราหยุดคิดหยุดนึก สงบใจสักพักหนึ่ง […]
“จตุรารักขกัมมัฏฐาน ” สมเด็จพระวันรัต (พุทฺธสิริเถร ทับ) (พ.ศ. 2399 – 2435) ข้อธรรมที่หลวงปู่เสาร์ กันตสีโลมักปฏิบัติและนำมาสั่งสอนศิษยานุศิษย์ คำนำจากหนังสือ : สมเด็จพระวันรัต (พุทฺธสิริเถร ทับ) เจ้าอาวาสองค์แรกของวัดโสมนัสวิหาร และเป็นหนึ่งในคณะพระมหาเถระทั้ง ๑๐ องค์ ที่ร่วมกับพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๔ […]
(คัดลอกจาก..งานวิจัยของ..พระมหาประเสริฐ มนฺตเสวี/คำชี้แจงจากเว็บวัดคอนคอร์ด-บทความนี้เป็นมุมมองทางวิชาการ ที่มีพื้นฐานจากความหมายที่ต่างกันของคำว่า’บาป (Sin)’ ทางศาสนาพุทธและศาสนาคริสต์ และการเทียบเคียงความหมายตามคำสอนทางปริยัติที่ท้าทายความคิด ดังนั้นอาจมีบางอย่างที่ไม่ตรงตามการตีความโดยทั่วไป) ชาวพุทธหลายคนมีความเชื่อฝังใจว่า การล้างบาปไม่มีในพุทธศาสนาอย่างแน่นอน บุญและบาปนำมาลบล้างกันไม่ได้อย่างเด็ดขาด โดยยึดแนวคิดว่า การล้างบาปก็คือการสารภาพความผิดแล้วบาปทั้งหมดก็จะหลุดหายไปอย่างที่ทำกันในศาสนาคริสต์ แต่โดยความเป็นจริงแล้ว พระพุทธเจ้าหาได้ทรงปฏิเสธการล้างบาปไม่ พระองค์กลับทรงตรัสย้ำถึงวิธีการล้างบาปที่ถูกต้อง มิใช่เพียงแค่ปากพูด หรืออาบ น้ำ[1] นั่นคือ ทรงตรัสรับรองว่า […]
นางแก้วคู่บารมี ได้รวบรวมอดีตชาติของนางแก้วคู่บารมีของพระโพธิสัตว์ที่ได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน ซึ่งชาวพุทธรู้จักกันดีในนาม พระนางพิมพา หรือพระนางยโสธรา พระชายาของเจ้าชายสิทธัตถะ เรื่องราวทั้งหลายได้เริ่มร้อยเรียงตั้งแต่ครั้งที่พระนางพิมพาเริ่มตั้งความปรารถนาในอดีตกาลอันแสนไกล และความปรารถนาที่ได้ตั้งไว้นั้น ก็ได้ร้อยรัดให้นางแก้วและพระโพธิสัตว์ได้เกิดมาสร้างสมบุญบารมีร่วมกัน ได้เกิดมาพบกัน เป็นคู่ครองกันในเกือบทุกชาติที่ได้เกิดมา จนมาถึงชาติอันเป็นที่สุด ภาพประกอบ เป็นผลงานของ : อ.กฤษณะ สุริยกานต์ และ อ.จักรพันธุ์ โปษยกฤต/วิดีโอ เป็นผลงานของ Hiphoplanla