ปฏิปทาพระธุดงคกรรมฐาน เสียงอ่าน โดย พระอาจารย์ สุดใจ ทนฺตมโน
พระพุทธเจ้าตรัสว่า “รุกขมูลเสนาสนัง เมื่อบวชแล้วท่านจงไปอยู่ในป่า ในเขา ในถ้ำ ในหุบ ในเหว ป่าช้ารกชัฏบ้านร้างเรือนว่าง เพื่ออาศัยสถานที่อันสงบสงัดนั้นทำที่สุดแห่งทุกข์เถิด” หนังสือเล่มนี้เรียบเรียงโดย พระอาจารย์มหาบัว ญาณสัมปันโน วัดป่าบ้านตาด พ.ศ. 2516 รวบรวมปฏิปทาของพระธุดงคกรรมฐานตามแนวของพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโตที่ยึดมั่นคำสอนของพระพุทธเจ้าอย่างเคร่งครัด เพื่อเสาะแสวงหาโมกขธรรม เรื่องราวในหนังสือนี้่พระอาจารย์มหาบัว ได้ไปสนทนากับครูบาอาจารย์องค์สำคัญต่างๆแห่งยุคปัจจุบัน และได้จดบันทึกหรืออัดเทปเสียงบทสนทนา เนื่องจากเป็นการสนทนาของท่านผู้ทรงคุณธรรมสูงสุดต่อท่านผู้ทรงคุณธรรมสูงสุด บันทึกนี้จึงบอกเล่าเรื่องราวต่างๆหรือปฎิปทาอันเอาชีวิตเข้าแลก ที่มักไม่เปิดเผยต่อฆราวาสทั่วไปได้
หนังสือเล่มนี้จึงเป็นบันทึกที่ประเมินค่ามิได้ต่อผู้ฝึกปฎิบัติหรือสนใจใคร่รู้ในปฎิปทาพระกรรมฐานแท้ๆ ที่มิเพียงแต่ท่องบ่นตำราแต่เอาชีวิตเข้าแลกเพื่อให้ถึงอรหัตผล
….ภูเขาลูกโน้น ถ้ำโน้น เงื้อมผาโน้น อากาศดี ภาวนาสะดวก จิตรวมลงสู่ความสงบได้ง่าย เมื่อจิตสงบแล้ว มองเห็นสิ่งต่าง ๆ ที่แปลก ๆ ลึกลับได้ดีเกินกว่าสายตาสามัญจะรู้เห็นได้ ภูเขาลูกนั้น ถ้ำนั้น เงื้อมผานั้น มีสิ่งนั้น ๆ อยู่ทางทิศนั้น ๆ ผู้ไปอยู่ควรระวัง สำรวม ไม่ควรประมาทว่าปราศจากผู้คนและสิ่งต่าง ๆ ที่เห็น ๆ และได้ยินแล้ว จะไม่มีอะไรอื่นอีก สิ่งลึกลับเกินกว่าสามัญจิตจะรู้เห็นได้ยังมีอีกมากมาย และมากกว่าวัตถุที่มีเกลื่อนอยู่ในโลกนี้ เป็นไหน ๆ เป็นเพียงไม่มีสิ่งที่ควรแก่สิ่งเหล่านั้นจะแสดงความมี ออกมาอย่างเปิดเผยเหมือนสิ่งอื่น ๆ เท่านั้น จึงแม้มีอยู่มากน้อย เพียงไรก็เป็นเหมือนไม่มี ผู้ปฏิบัติจึงควรสำรวมระวังในอิริยาบถ ต่าง ๆ อย่างน้อยก็เป็นผู้สงบเย็นใจ ยิ่งกว่านั้นก็เป็นที่ชื่นชมยินดี ของพวกกายทิพย์ทั้งหลายที่มีภพภูมิต่าง ๆ กัน อาศัยอยู่ในแถบนั้นและที่อื่น ๆ….